به نقل از «تسنیم»

پیامدهای اقتصادی جنگ اوکراین بر کشورهای عربی

تاریخ انتشار: ۸ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۶۷۶۴۱

یک مرکز مطالعاتی در گزارشی به پیامدهای جنگ اوکراین بر کشورهای عربی پرداخته است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، مرکز مطالعات خاورمیانه با انتشار گزارشی نسبت به پیامدهای جنگ اوکراین بر قیمت نان در کشورهای خاورمیانه هشدار داد.

این مرکز گزارش داد: در حالی که نزاع در اوکراین بالا گرفته، مردم مصر و لبنان و یمن و سوریه و سودان که گندم مورد نیاز خود را از روسیه یا اوکراین وارد می‌کنند احتمالا دچار مشکل جدی خواهند شد و ممکن است کار به تظاهرات و بی‌ثباتی در این کشورها بکشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سودان که در پی کودتای نظامی در اکتبر گذشته با کمبود ذخایر ارزی به علت توقف کمک‌های بین‌المللی مواجه شد بیشترین آسیب را خواهد دید. وقتی جنگ اوکراین آغاز شد، دومین مقام ارشد سودان (ژنرال حمیدتی) در موسکو بود تا گسترش مبادلات تجاری میان دو کشور را بررسی کند.

ژنرال‌های سودانی به یاد دارند که سقوط عمر البشیر، رئیس جمهوری سابق سودان، در سال 2019 در پی تظاهرات در اعتراض به افزایش 3 برابری قیمت نان بود.

در یمن نیز «ولید صلاح»، کارمند دولتی در صنعاء، می‌گوید که برای میلیون‌ها یمنی نان به یک کالای لوکس تبدیل شده است. وی معتقد است که جنگ اوکراین وضعیت مردم یمن را از آنچه هست اسفناک‌تر خواهد کرد.

«دیوید بیسلی»، مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا در یمن، در این باره می‌گوید: فکر می‌کردیم به بدترین حالت ممکن رسیده‌ایم، اما معلوم شد که اوضاع بدتر هم می‌شود، ما نصف دانه‌های خوراکی‌مان را از روسیه و اوکراین وارد می‌کردیم و این جنگ فاجعه خواهد بود.

بر اساس گزارش برنامه جهانی غذا، جنگ در سوریه موجب گرسنگی 12.4 میلیون سوریه‌ای شده است.

 این در حالی است که سوریه تا سال 2011 در تولید گندم خودکفا بود. بعد از جنگ ویرانگر در سوریه، این کشور در تأمین بسیاری از کالاهای اساسی وابسته به روسیه شد و در سال 2021 حدود 1.5 میلیون تُن گندم خریداری کرد که اکثر آن از روسیه بود.

پیامدهای احتمالی جنگ اوکراین بر حل بحران سوریه

دمشق اعلام کرده که برنامه‌ای برای توزیع دقیق مخازن گندم خود تنظیم کرده تا بتواند موضوع نان را به مدت دست‌کم دو ماه آینده مدیریت کند.

اما در لبنان که ورشکستگی دولت موجب شده که 80 درصد جمعیت زیر خط فقر باشند، مشکل دیگری پیش هم وجود دارد و آن نبود سوله برای نگه‌داری گندم است. سوله اصلی لبنان که در بندر بیروت بود در انفجار بندر کاملا از بین رفت.

«احمد حطیط»، نماینده اتحادیه واردکنندگان گندم، می‌گوید که در حال حاضر 5 کشتی حامل گندم در دریا هست که همه از اوکراین آمده است. او می‌گوید که این مقدار گندم برای یک ماه و نیم کفایت می‌کند.

به گفته حطیط لبنان سالانه 600-650 هزار تُن گندم وارد می‌کند که 80 درصد آن از اوکراین است.

 وی بیان کرد: گزینه جانشین اوکراین آمریکاست با این تفاوت که محصول از اوکراین 7 روزه به لبنان می‌رسید و از آمریکا 25 روزه می‌رسد مشکل خواهیم داشت.

تونس هم 60 درصد گندم خود را از اوکراین و روسیه وارد می‌کند و فقط تا ماه ژوئن گندم دارد. در ماه دسامبر گذشته کشتی‌های حامل گندم حاضر به تخلیه بار خود نشدند چون تونس با آنان تسویه حساب نکرده بود.

در این میان مصر بزرگ‌ترین واردکننده گندم در جهان و دومین واردکننده بزرگ از روسیه است که تا نیمه ژانویه 3.5 میلیون تُن گندم خریداری کرده است.

قاهره در سال‌های اخیر منابع خرید گندم خود را متنوع کرده و در سال گذشته میلادی نیمی از گندم خود را از روسیه و 30 درصد را از اوکراین و مابقی را از رومانی و دیگر کشورها خرید.

دولت مصر اعلام کرد که ذخایر راهبردی گندم برای 9 ماه کفایت می‌کند. مصر جمعیت 103 میلیونی دارد که نان غذای اصلی همه آنهاست و 70 درصد جمعیت 5 قرص نان حمایتی دریافت می‌کنند.

دولت مصر ضمن تأکید بر اینکه فعلا مشکلی در تأمین گندم ندارد، اعلام کرد که دیگر خرید گندم به قیمت سابق ممکن نیست چون قیمت گندم با رشدی بی سابقه در 14 سال گذشته به تُنی 344 یورو رسیده است.

دولت مصر بعد از کاهش وزن نان حمایتی اکنون به فکر افزایش قیمت آن افتاده است.

در سال 1977 انور سادات دست به افزایش قیمت نان زد که نتیجه آن «خیزش نان» بود که دولت را وادار به عقب‌نشینی کرد.

در این میان عراق اعلام کرده است که برای تأمین گندم خود تا حد زیادی وابسته به تولید داخلی است و مابقی را از استرالیا خریداری می‌کند هرچند اعلام کرده است که نگران افزایش قیمت گندم در بازارهای جهانی است.

«محمد حنون»، مدیر کل شرکت بازرگانی مواد غذایی در وزارت بازرگانی عراق، تأکید کرد که عراق در 4 سال گذشته هیچ گندمی وارد نکرده بود و در تولید گندم و جو به خودکفایی رسیده بود اما امسال به علت کم‌آبی ناچار به واردات گندم خواهد بود.

او گفت که تولید گندم عراق در سال گذشته به 5 میلیون و 300 هزار تُن رسید که مصرف داخلی را تأمین می‌کرد و مقداری هم مازاد داشت اما تولید گندم امسال 3 میلیون و 300 هزار تُن برآورد می‌شود که به معنای ضرورت واردات حدود 2 میلیون تُن گندم است.

حنون افزود که ذخایر گندم عراق مانع از بحرانی شدن وضع می‌شود و از سوی دیگر این کشور قراردادی با استرالیا برای خرید گندم امضا کرده است.

او گفت که جنگ اوکراین تأثیری بر تأمین گندم عراق نخواهد داشت چون عراق مشتری گندم هیچ یک از این دو کشور نیست اما بی تردید افزایش قیمت گندم مسئله دیگری است که پیامدهای خودش را خواهد داشت.

«منار العبیدی» کارشناس امور اقتصادی عراقی در این باره گفت: قیمت گندم در نتیجه جنگ اوکراین به شکل قابل ملاحظه ای بالا خواهد رفت. شهروندان عراقی به اطمینان دهی وزارت بازرگانی عراق نیاز دارند مبنی بر اینکه ذخایر گندم کافی است.

وی افزود: عدم ذخایر گندم مفهموش این است که گندم باید با نرخ بسیار زیادی خریداری شود. زیرا علاوه بر قیمت گندم که افزایش می‌یابد در نتیجه افزایش قیمت نفت هزینه حمل و نقل هم زیاد می‌شود.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اخبار عراق اخبار عراق جنگ اوکراین افزایش قیمت تولید گندم سال گذشته قیمت گندم گندم خود ت ن گندم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۶۷۶۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اینسایدر: برنامه پوتین جنگ همه‌جانبه با ناتو نیست، تضعیف درونی است

تحلیلگران نظامی غربی بر این باورند که پوتین به جای حمله به‌دنبال تضعیف ناتو از درون است تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل بتواند در آینده به آنها حمله کند.

به گزارش ایسنا، برخی از کشورهای غربی مانند آلمان و لهستان نسبت به برنامه‌های احتمالی روسیه علیه سایر کشورهای اروپایی هشدار می‌دهند، اما اینکه آیا ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه واقعا قصد حمله به ناتو را دارد و حمله ممکن است چگونه باشد، هنوز مشخص نیست.

اعضای ائتلاف ۳۲ عضوی ناتو هر کدام سوگند یاد کرده‌اند که بر اساس ماده ۵ پیمان واشنگتن از یکدیگر در برابر حمله محافظت کنند. این بدان معناست که حمله روسیه به یک عضو می‌تواند جرقه جنگی با چند کشور مجهز به سلاح هسته‌ای را ایجاد کند.

این در حالیست که پوتین در ماه مارس هرگونه برنامه‌ای برای حمله به اعضای ناتو را رد کرد و چنین ادعاهایی را «کاملا بیهوده» توصیف کرد. با این حال، روسای نظامی غربی متقاعد نشده‌اند. یک ماه پیش از آن، پوتین غرب را با احتمال حمله اتمی به دلیل حمایت از اوکراین تهدید کرد. او به پیشنهاد اخیر امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اینکه ناتو می‌تواند برای حمایت از کی‌یف به اوکراین نیرو بفرستد، اشاره کرد.

در همین حال تحلیلگران در گفت‌وگو با «بیزنس اینسایدر» گفتند که پوتین در حال انجام یک بازی طولانی است و نتیجه جنگ اوکراین و تلاش طولانی مدت روسیه برای تضعیف و فرسایش ناتو عوامل کلیدی در تصمیم‌گیری در مورد حمله روسیه خواهد بود.

فیلیپ اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس به این رسانه آمریکایی گفت پوتین یک مزیت کلیدی نسبت به غرب دارد. در حالی که رهبران غربی برای دوره‌های انتخاباتی حدودا چهار ساله برنامه‌ریزی می‌کنند، پوتین رهبری است که هیچ رقیب جدی برای قدرت خود ندارد. این بدان معناست که او می‌تواند چندین دهه نگاه به جلو داشته باشد.

اینگرام گفت: «او در حال حاضر خواهان رویارویی مستقیم با ناتو نیست. اما او به شیوه‌ای متفاوت فکر می‌کند و به شیوه‌ای متفاوت از ما در غرب برنامه‌ریزی می‌کند و بنابراین، روشی جدا از متد کشورهای ناتو برای انجام کارها دارد.»

فیلیپ اینگرام گفت: «بنابراین، جاه‌طلبی او در رشد این نیست که سال آینده به کشورهای ناتو و ناتو حمله کند. اما او شرایطی را برای این کار تعیین خواهد کرد.»

تحلیلگرانی مانند اینگرام بر این باورند که پوتین به دنبال تضعیف ناتو از درون خواهد بود تا نقاط ضعفی ایجاد کند که در صورت تمایل می‌تواند در آینده به آن حمله کند. برای انجام این کار، پوتین احتمالا به اصطلاح «جنگ هیبریدی» روسیه علیه کشورهای ناتو را تشدید خواهد کرد.

آنطور که ناتو می‌گوید، جنگ هیبریدی «اغلب در مناطق خاکستری زیر سایه یک جنگ متعارف انجام می‌شود. ابزارها یا ابزارهایی که برای راه انداختن جنگ ترکیبی به کار می‌روند و با هم ترکیب می‌شوند، اغلب به سختی قابل تشخیص، نسبت دادن و تایید هستند.» آنها می‌توانند شامل گسترش تئوری‌های توطئه و اطلاعات نادرست، تقویت احزاب افراطی در برخی کشورها، دامن زدن به تهدیدات تروریستی و راه‌اندازی حملات سایبری برای تضعیف بنیان جوامع غربی باشد.

روث دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن در این باره می‌گوید: «خطری که روسیه برای ناتو ایجاد می‌کند، بعید است که یک تهاجم باشد، بیشتر احتمال دارد که ناشی از طیفی از تهدیدات نظامی و غیرنظامی دیگر باشد؛ آنچه اغلب تهدیدات ترکیبی نامیده می‌شود.»

به گفته آنها، هدف اصلی این است که ایالات متحده را از «تعهد» خود برای «دفاع از متحدان اروپایی» خود دور نگه دارد، چه با این امید که در یک کمپین نظامی پرهزینه دیگر در جاهای دیگر درگیر شود، یا اینکه از پروژه ناتو خسته شود.

برایدن اسپرلینگ، تحلیلگر شرکت رند به بیزنس‌اینسایدر گفت: «به همین دلیل، من انتظار دارم که روسیه از تمام ترفندها و قابلیت‌های موجود در دست خود برای تضعیف وحدت غرب در سال‌های آینده استفاده کند.»

برخی اشاره می‌کنند که روسیه در حال حاضر درگیر جنگ با ناتو است، البته به صورت پنهانی.

رابرت دوور، استاد امنیت بین‌الملل در دانشگاه هال در بریتانیا هم می‌گوید این سوال که آیا روسیه به ناتو حمله خواهد کرد یا نه، بیهوده است. او گفت: «روسیه در حال حاضر درگیر درگیری معنادار با کشورهای ناتو و متحدان آنهاست.

جنگ اوکراین محدودیت‌های جدی برای قدرت نظامی ناتو ایجاد کرد. این ائتلاف نظامی برای تولید گلوله‌های توپخانه و مهمات کافی برای اوکراین به تقلا افتاده است. در جریان بن‌بست در آمریکا بر سر کمک به‌ کی‌یف، کشورهای اروپایی ناتو قادر به جبران این کمبود نبودند و نیروهای اوکراین به ازای هر ۱۰ شلیک نیروهای روس، یک بار پاسخ می‌دادند و همین هم در بخش‌هایی از خط مقدم نزدیک به فروپاشی بود.

اسپارلینگ، تحلیلگر شرکت رند گفت، ایالات متحده اخیرا این کمک‌های چند میلیارد دلاری به اوکراین را نهایی کرد، اما مشکلاتی که این وضعیت آشکار کرد، عمیق است. او گفت این نقطه ضعفی است که روسیه ممکن است در صورت عدم رفع آن، از آن بهره‌برداری کند.

او افزود: «این درگیری نشان داد که ارتش‌های غربی تا چه اندازه برای جنگی که مطابق با شرایط آنها نیست، آمادگی لازم را ندارند. در حالی که ما این شکنندگی را حفظ می‌کنیم، خطر بیشتری وجود دارد که روسیه فکر کند می‌تواند دست به چنین کاری بزند.»

دیرموند، کارشناس حوزه ارتش روسیه در کینگز کالج لندن به این رسانه آمریکایی گفت: «تصور یک سناریوی کوتاه مدت یا میان مدت که در آن دولت روسیه منابع لازم برای درگیر شدن در جنگ دیگری در مقیاس اوکراین را داشته باشد، دشوار است. جنگ با ناتو روسیه را نابود می‌کند، همانطور که پوتین به خوبی می‌داند، و حتی اگر فکر می‌کند این احتمال وجود دارد که ایالات متحده برای دفاع از یکی از اعضای ناتو در برابر تهاجم روسیه اقدام نکند، او هیچ نشانه‌ای از تمایل به این موضوع از طریق بازی با رولت هسته‌ای روسی نشان نمی‌دهد.»

اینگرام، افسر سابق اطلاعات نظامی انگلیس هم گفت، اما هر چقدر هم که طول بکشد، پوتین مصمم است به نوعی پیروزی در اوکراین دست یابد تا بتواند از آن به‌عنوان یک پلتفرم برای برنامه‌ریزی کمپین بعدی روسیه استفاده کند. پس از اوکراین، پوتین این میدان را بررسی خواهد کرد و مشتاق بهره‌برداری از فرصت‌های بیشتر برای گسترش قدرت روسیه خواهد بود. همانطور که اینگرام می‌گوید: «او می‌خواهد اتحاد جماهیر شوروی به دست یک رهبر روسیه بازگردد و این هدف نهایی اوست.»

انتهای پیام